σολούτριο

Λέγεται και σολοντραίος πολιτισμός. Προϊστορικός πολιτισμός της ανώτερης παλαιολιθικής εποχής, διαδομένος στη νοτιοδυτική Γαλλία, ανάμεσα στο Λείγηρα και στα Πυρηναία, και σε αρκετές ζώνες της ανατολικής Ισπανίας. Ο πολιτισμός αυτός, που τοποθετείται μεταξύ Ωρινάκιου και Μαγδαλένιου, εντοπίζεται - με τη χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα - πριν από 17.000 ως 15.000 χρόνια και χαρακτηρίζεται από την επεξεργασία του πυριτιόλιθου, με τρόπο όμως τελείως διαφορετικό από αυτόν που χρησιμοποιούσαν στις προηγούμενες και στις επόμενες περιόδους. Οι λεπίδες, που παρουσίαζαν ωραία σχήματα φύλλων δάφνης ή ιτιάς ή κατάληγαν σε αιχμή με μίσχο, ήταν σκαλισμένες και από τις δύο όψεις και επεξεργασμένες με λεπτότητα σε όλη την επιφάνεια ή κατά το μεγαλύτερο μέρος της. Στη Γαλλία έχουν βρεθεί έργα τέχνης του σ. αρκετά αξιόλογα, κυρίως ανάγλυφα. Μεταξύ των άλλων περίφημο είναι το διάζωμα που ανακαλύφτηκε κατά τις επιδιορθώσεις του Λε Ροκ ντε Σερ (Σαράντ), σκαλισμένο σε μια σειρά μεγάλων ογκόλιθων, που αναπαριστάνει ένα μεγάλο αριθμό ζώων μαζί με μερικές μορφές ανθρώπων. Στο σχέδιο και στη ζωγραφική του σολουτριανού πολιτισμού παρατηρείται για πρώτη φορά εξέλιξη των πλαστικών αξιών και της προοπτικής του σχέδιου, που θα γίνει αργότερα το χαρακτηριστικό της τέχνης του πολιτισμού που επακολούθησε. Ανάγλυφο της εποχής του σολούτριου πολιτισμού, που βρέθηκε στη Λε Ροκ (Μουσείο Σεν Ζερμέν ντε Πρε, Παρίσι).